راهكارهایی برای مقابل عصبانیت و خشونت فرزندان

کودکان خود بخود خشونت را بروز نمیدهند، ما در شکل گیری آن دخیل هستیم

ریشه اصلی عصبانیت در کودکان عصبانیت در هر سنی بروز می‌کند، اما بیشتر کودکان چهره‌ی خندانی دارند و زیاد دچار این موضوع نمی‌شوند. اما گاهی اوقات علائمی مانند، گرسنگی، بیماری، خستگی، حسادت و … در کودک باعث ایجاد عصبانیت می‌شود.

این کودکان به دلایل مختلف سر و صدا و قشقرق راه می‌اندازند یا سعی می‌کنند شما را عصبانی و تحریک کنند. همچنین ممکن است از شما نافرمانی کنند یا بشدت به شما بچسبند و با جار و جنجال از شما بخواهند همیشه در آغوش شما باشند. بدون شک تربیت کودکان، کار دشواری است.
برای مثال کودکی را مجسم کنید که وسط یک فروشگاه شلوغ شروع به بدرفتاری می‌کند و جسورانه به والدینش درشتی می‌کند. در چنین مواقعی حتی والدینی که در مورد تربیت فرزندشان خیلی به خود اطمینان دارند نیز مأیوس و دلسرد می‌شوند و به دنبال روش و کلمات مناسبی می‌گردند تا کودک خود را آرام کنند.
بسیاری از خانواده‌ها از کودک خشمگین خود گلایه دارند و بسیار تمایل دارند که علت این رفتار‌ها را بدانند و راه‌های پیشگیری و اصلاح رفتار را در این زمینه به کار گیرند.
در واقع کودک با رفتار پرخاشگرانه خواستار به دست آوردن هدفی دیگر است و ابداً قصد حمله به دیگران یا اذیت کردن آن‌ها را ندارد. البته ممکن است پرخاشگری جنبه انتقام گیری نیز داشته باشد؛ یعنی کودکی که مورد اذیت و آزار قرار گرفته و نتوانسته خشم خود را ابراز کند، اکنون با پرخاشگری به کاهش اضطراب خود می‌پردازد.

راهكارهایی برای والدین در مقابل عصبانیت و خشونت فرزندان :

1- ابتدا بر رفتارها و برخوردهای خودمان دقت كنیم. با شخصیت و ویژگی‌های رفتاری خود آشنا شویم و اگر نیاز به بهبودی دارند، آنهارا بهبود بخشیم.

2- در كنار فرزند مان باشیم ، نه در مقابلشان. این را بدانیم كه هر رفتاری دلیلی دارد پس هنگام بروز رفتارهای عصبی با حفظ آرامش خود سعی كنیم علت را بیابیم.

3- تلاش كنیم مساله را از دریچه ذهن فرزندمون ببینیم. این یك رفتار همدلانه است. با او همدلی كنیم.

4- زمان بروز خشم و عصبانیت اصلا زمان مناسبی برای نصیحت نیست. وقتی رابطه مطلوب است با فرزندمان صحبت كنیم و ارتباطی صمیمانه را بین خودمان شكل دهیم حالا در خلال این رابطه صمیمی بیشتر می‌توانیم بر او تاثیر بگذاریم.
5- وقتی عصبانیت و پرخاشگری بروز می‌كند سعی كنیم با لحنی آرام و در عین حال قاطع با او صحبت كنیم. این گونه خشم او نیز كنترل می‌شود.

6- در برخورد با فرزندمان چه در تشویق و چه در تنبیه (که البته تنبیه بدنی نه فقط محروم کردن)، منصفانه و عادلانه برخورد كنیم.

7- اطلاعات و آگاهی‌های خود را در مورد مراحل رشد فرزندان و ویژگی‌های هر دوره افزایش دهیم تا بهتر بتوانیم با فرزندمان ارتباط برقرار كنيم.

تهیه کننده : خانم سلطان زاده-معاون امورمالی

تأیید شده توسط خانم اسمعیلی معاون آموزشی


امتیاز شما به این محتوای آموزشی ؟ جمع امتیاز 0/20