فضاسازی و سیاه پوش کردن آموزشگاه به مناسبت ایام فاطمیه

فاطمه جان سنگ ها بر سوگ تو می خوانند در غروبی که شاخه هایش را شکسته بودند علی شبانه یاس می کارد شبانه داغ دلش را به خاک می گویند اگر چه فردا از سمت خانه همسایه بوی نان می آید. دوباره بغض حسن با حسین می گیرد و جای خالی مادر به خانه می پیچد.

کجاست فاطمه امشب؟ کجاست بانوی نور؟…

فاطمه (سلام الله علیها) ، صبر لایزال نبوی بود که در هیأت عفتی سر به فلک کشیده، چادر به سر می‏ کشید و در کوچه‏ های مدینه، در تمام رهگذرهای هستی، حضور خدا را به کائنات، یادآور می‏شد. سیلی ستم و تازیانه کینه را به جان خرید تا هجوم تندبادِ انکار، شمع یک ‏تنه حقیقت را خاموش نکند. افسوس از سوره کوثر که در آن خانه گِلین، همسایه اهالی غفلت و سنگدلی شد! آه از زمزمه ‏های شرحه شرحه بتول که در نیمه‏ شبِ سجاده و تسبیح، ارکان عرش را به لرزه می ‏افکند! آه از ریحانه رسول خدا صلی‏ الله‏ علیه ‏و‏ آله که در مشام حسادتِ زمین، به هدر می‏رفت و چشمانِ حقیقت‏ ستیز زمانه، رخساره طهارتش را طاقت نداشت.روز شنبه ششم دی ماه 1399 همزمان با فرارسیدن شهادت بانوی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و به منظور بزرگداشت این ایام و در راستای حفظ و ترویج فرهنگ دینی و آیین‌های مذهبی ، فضای مدرسه سیاه ‌پوش شد.