روز معلم است…
روز تمام معلمان فداکاری که از آرامش و سلامتی و زندگی راحت گذشتند تا اندیشه و اندیشیدن در این خاک ریشه دوانیده و تنومند شود.
روز تمام معلم هایی که ناشناخته همه هستی شان را دادند و کسی آنها را نشناخت و مدال افتخاری نگرفتند…
روز تو، روز من، روز ما…
که اگر عشق نبود هیچ نیازی، هیچ نیازی… نمی توانست مجبورمان کند که با همه ی وجود، روح و جان و جوانی مان را فدای کودکان و نوجوانان این مرز و بوم کنیم.
چه آرام بر منبر سخن تکیه می زنی تا شهابِ ثاقبِ سخن را به سمت اهریمن سکون وپستی و رخوت نشانه کنی ، جواهر کلامت را بر سطحی از تاریکی پاشاندی تا معرفت بگسترانی و رنگ رنگ بهار را هدیه کنی . تو بهار مکرری که با حضور حیات بخش خویش زمستان نادانی را پایان میدهی . به سخن که می ایستی پنجره ای از امید می گشایی.دغدغه ات همیشه این است که حیات بشر،بر مدار ارزش ها و کرامت انسانی بچرخد و شناخت خدا، مکتب و دین همت اساسی آدمی باشد و هیچ بیگانه ای را مجال تجاوز به فرهنگ و ارزشهای دینی و میهنی فراهم نگردد .
روز یکشنبه 19 اردیبهشت 1400 تعدادی از دانش آموزان پایه اول در آموزشگاه حضور یافتند و ضمن تبریک ایام هفته ی معلم از زحمات بی دریغ سرکار خانم بدیعیان در این روزها با اهدای دسته گل و هدیه تقدیر و تشکر ویژه به عمل آوردند .